θωρηκτός

-ή, -ό

1. αυτός που έχει επενδυθεί με μεταλλικό θώρακα («θωρηκτό κατάστρωμα πλοίου»)

2. το ουδ. ως ουσ. το θωρηκτό

πολεμικό πλοίο προστατευόμενο από τα εχθρικά βλήματα με μεταλλικό θώρακα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θωρήσσω. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. cuirasse. Η λ. μαρτυρείται από το 1883 στην εφημερίδα Εφημερίς].